Mikołaj Kopernik – (19.02.1473 – 24.05.1543)
„Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, polskie go wydało plemię”
Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Jego ojciec przeniósł się z Krakowa do Torunia. Tu brał czynny udział w życiu miasta. Kopernik pobierał pierwsze nauki w szkole w Toruniu przy parafii Św. Jana do 1482 r. Po śmierci ojca rodziną Mikołaj a zaopiekował się wuj – biskup Watzenrode. W latach 1483 – 1490 Mikołaj uczył się we Włocławku i Chełmnie. W 1491 roku Kopernik udał się do Krakowa, gdzie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim do 1494 roku.
W czasie siedmioletniego pobytu we Włoszech Kopernik studiował medycynę i prawo oraz pogłębiał wiedzę matematyczną. W Bolonii od 1497 roku zaczął studiować prawo. Wiosną 1500 r. Kopernik przybył do Rzymu. Tu wygłosił kilka prelekcji z matematyki dla grona uczonych. W latach 1502 – 1504 Kopernik studiował w Padwie medycynę i odbywał praktykę lekarską. W Ferrarze Kopernik uzyskał doktorat z prawa kanonicznego w 1503 roku. Przez cały czas pobytu we Włoszech Kopernik pogłębiał wiedzę astronomiczną. Ze wszystkich dziedzin wiedzy Kopernik najbardziej upodobał sobie astronomię. Pierwsze obserwacje naukowe zaćmienia Słońca i Księżyca prowadził w Krakowie w latach 1491-1494. W czasie studiów we Włoszech Kopernik kontynuował obserwacje astronomiczne: w Bolonii od 1497 r., w Padwie od 1502 r. i w Ferrarze od 1503 roku.
Gdy Kopernik zamieszkał we Fromborku dokonał dalszych obserwacji astronomicznych i kończył swoje wiekopomne dzieło. Mikołaj Kopernik od 1504 r. pełnił w Lidzbarku Warmińskim funkcję administratora dóbr biskupstwa warmińskiego. Właśnie tam w 1507 r. napisał swoją pierwszą pracę z astronomii „Komentarz o hipotezach układu planetarnego„. Wśród wielu swoich zainteresowań Kopernik zajmował się również dziedziną ekonomii. W latach 1519 – 1522 napisał w Olsztynie traktat pt.: „O szacunku monety„.