Uczniowie z klasy 4A ćwiczą grupową recytację.

Wiewiórka Ruda wie­wiór­ka, ruda wie­wiór­ka ska­cze we­so­ło z drze­wa na drze­wo.

Z chwiej­nej ga­łąz­ki w zie­leń da nur­ka, mach­nie ogon­kiem w pra­wo i w lewo. Ze­szła na zie­mię, nic się nie boi, wie, że orzesz­ki mamy w kie­szon­kach. O, z ręki bie­rze! O, przy mnie stoi chwie­jąc pu­szy­stym koń­cem ogon­ka. Nikt jej nie skrzyw­dzi, nikt jej nie spło­szy taka jest ślicz­na, zręcz­na i żywa! Zja­dła orzesz­ków za kil­ka gro­szy, na po­że­gna­nie ogon­kiem kiwa. Autor: Władysław Broniewski