Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1 w Brzegu Dolnym - grupa myszki – CZWARTEK – SCENOGRAFIA

CZWARTEK – SCENOGRAFIA

1.Na rozgrzewkę taniec przy piosence ,,Tańce połamaćce’’

2. Zabawa ,,Chodzę jak…’’ – dziecko spacerują po pokojuw różnych kierunkach. Rodzic wydaje polecenia, które co jakiś czas zmienia, np.

Jesteśmy bardzo zmęczeni. Niesiemy ciężką paczkę. Śpieszymy się na autobus. Jesteśmy szczęśliwi, bo wygraliśmy na loterii. Idziemy z otwartym parasolem, który wyrywa nam wiatr. Przechodzimy po chyboczącym się moście nad przepaścią.

3. Rozmowa z dzieckiem ,,Czym jest scenografia’’

4. „Wyżej, niżej” – zabawa plastyczna z określaniem położenia przedmiotów Na dużym arkuszu (np. szary papier) dzieci według poleceń nauczyciela układają różne elementy. Nauczyciel, na środku arkusza rysuje drzewo i przygotowuje elementy do układania: chmury, drzewa różnej wielkości, domy, postacie ludzi, zwierzęta, a dzieci zgodnie z poleceniem układają. Polecenia: – połóż na górze, wysoko – połóż obok…, – połóż przy… – nisko połóż…

5. Słuchanie opowiadania I. Grygorowicz „O drewnianym chłopcu”- (opowiadanie inspirowane bajką włoską „Pinokio”). Po przeczytaniu opowiadania porozmawiaj z dzieckiem na temat opowiadania.

Dawno temu majster Wisienka znalazł kawałek drewna. Bardzo się zdziwił, gdy drewno przemówiło ludzkim głosem. Wisienka miał przyjaciela Dżepetta i postanowił, że podaruje mu niezwykłe drewno. Dżepetto bardzo się ucieszył, bo było mu smutno mieszkać samemu i nie miał z kim porozmawiać. z kawałka drewna wystrugał drewnianego pajacyka i nazwał go Pinokio. Myślał, że to będzie jego przyjaciel. Niestety Pinokio okazał się bardzo niegrzeczny i niedobry dla Dżepetta. Był samolubny i kapryśny. Uciekał od Dżepetta, który miał przez niego kłopoty. Dżepetto chciał, żeby Pinokio stał się mądrym chłopcem i chodził do szkoły. Sprzedał więc swój płaszcz i za te pieniądze kupił elementarz do nauki w szkole. Pewnego razu idąc do szkoły Pinokio zobaczył teatralne przedstawienie na ulicy. Tak mu się spodobał występ marionetek, że nie mając pieniędzy na opłatę, oddał swoją szkolną książkę. Marionetki ucieszyły się z poznania Pinokia, który przecież też był drewnianą kukiełką. Tylko dyrektor teatru był zły, bo Pinokio popsuł mu przedstawienie. Podczas różnych przygód Pinokio poznawał świat i uczył się wielu pożytecznych rzeczy. Nad Pinokiem czuwała Błękitna Wróżka, która odpowiednio karała go lub nagradzała. Po wielu przygodach Pinokio się zmienił. Stał się grzeczny i miły dla Dżepetta, bo zrozumiał, jak bardzo Dżepetto go kocha i troszczy się o niego. Wówczas Błękitna Wróżka spełniła największe marzenie Pinokia i z drewnianego pajacyka zamieniła go w chłopca. Odtąd Pinokio stał się kochającym synem i żyli z Dżepettem w wielkiej przyjaźni.

6.Zabawa „ruch sceniczny” Puszczamy dziecku delikatną muzykę i zachęcamy do zabawy ruchowej innej niż taniec- stawianie wysoko nóg, szerokie obroty ramionami jak lot ptaka, stąpamy tylko na palcach, stąpamy tylko na piętach, poruszamy się jak wąż jednym bokiem ciala/ drugim bokiem w pozycji pełzającej, ruch „fikołkowy”- każdy fikołek to jeden krok, kręcimy się na głowie jak przy break dance, chodzimy przytuleni do ścian- wszystko co nawet nietypowe i nienaturalne jest tutaj dozwolone i reżyserowane przez współuczestniczącego rodzica

7. Tworzenie scenografii do przedstawienia – stwórzcie razem z dzieckiem własny teatr np. z kartonu, pudełka po butach. Przygotujcie rekwizyty, zasłony itp. Do waszego przedstawienia

INSPIRACJE

8. Karty pracy do wykonania w załączniku